Het was donker en het regende

Toen ik vorig weekend naar huis reed was het al donker en het regende. Het was niet zo koud meer en de lente hing die dag geurig in de lucht. De vogels begonnen reeds meer te zingen en en overal weerklonk getjirp. Er hingen allerlei nieuwe, frisse geuren in de lucht en het voelde gewoon ‘vrolijker’. De lente kwam eraan.

Een donkere bosweg

Verzonken in gedachten reed ik langs een donkere bosweg naar huis, toen ik opeens iets op de baan zag springen. Ik vertraagde en het diertje bleef midden op de weg zitten. Het was een kikker. Ik weet nog dat ik dacht dat het wel heel vroeg was voor kikkers, het was nog niet eens half februari.

Ik zuchtte, dacht even na of ik toch zou kunnen doorrijden of om de kikker heen rijden, maar er bleek geen optie te zijn zonder de kans dat ik het diertje zou platrijden. Tevens voelde ik ook de drang om de kikker te helpen. Dat heb ik al gans mijn leven. Als een dier onverwachts mijn pad kruist, dan weet ik ondertussen al dat dit voor een reden is. Of het diertje heeft hulp nodig, of het heeft een boodschap voor mij.

Ik stapte uit

Ik trok de kap van mijn jas over mijn hoofd en stapte uit. Het was pikdonker. Toen ik aan de voorkant van mijn wagen kwam, zat de kikker daar nog steeds. Ik gaf hem een zetje tegen zijn kont en hij hopte naar de overkant. Tevreden stapte ik terug in mijn wagen, om slechts enkele honderden meters verder hetzelfde tafereel te aanschouwen.

Opnieuw sprong een kikker op de straat en bleef daar gewoon zitten. Opnieuw zuchtte ik … maar stapte toch weer uit. Ik gaf de kikker opnieuw een zetje en kroop weer achter het stuur. Nu was ik heel alert op alles wat ik zag bewegen op de baan. Ik had namelijk geen zin om over kikkers te rijden. Maar even later sprong er weer een kikker op de straat om vervolgens gewoon weer te blijven zitten in het midden van de straat.

Toeval?

Dit kon geen toeval meer zijn, alhoewel ik al lang niet meer in toeval geloof, er was een reden dat dit bleef gebeuren. En opeens had ik het door, er was een boodschap voor mij, en omdat ik er niet bij stil stond, bleef dit tafereel zich gewoon herhalen. Ik stapte opnieuw uit en geleidde de kikker veilig naar de overkant. Ik maakte op dat moment ook aan mezelf de belofte dat ik later even zou afstemmen om de boodschap te ontvangen, want toen was ik gewoon té moe en wou gewoon mijn bed in om te slapen.

Toen ik op een rustig moment afstemde om te luisteren wat de boodschap was die de kikkers mij te vertellen hadden, wist én voelde ik dat kikkers staan voor transformatie. Ze starten hun leven als eitje, dan als kikkervisje, en dan pas worden ze een kikker. Ze transformeren dus vaak in hun leven. Maar ze staan ook symbool voor een hele sterke overlevingsdrift, want enkel de sterksten overleven.

Transformeren

En dat zijn ook dingen die ik te doen heb, elke keer weer opnieuw transformeren, doen wat nodig is om te overleven in deze 3D wereld, maar er toch voor kiezen om te blijven geloven in mijn dromen en wat mogelijk is. Telkens weer kiezen om te ‘geloven’. Om mij niet naar beneden te laten trekken door mensen die vanuit angst kiezen om het juk van de maatschappij te blijven meesleuren.

En dat vraagt dat je steeds weer shift in hogere energieën. En het vraagt om krachtig te zijn én blijven, want voor vele mensen schijnt jouw licht te helder. Het zet hun eigen angsten en beperkende overtuigingen in de spotlight. Jij confronteert hen, gewoon door te zijn wie je bent, met de keuzes die ze niet willen maken, met het comfort waar ze voor kiezen en de gevolgen die ze daar van dragen.

Sterk blijven

De kikkers vragen me om sterk te blijven, om niet van mijn pad af te gaan wijken doordat anderen die weg niet willen of kunnen afleggen. Om me niet uit balans te laten brengen door wat anderen als hun ‘waarheid’ zien. Want hun waarheid is niet de mijne. En das oké. Ik moet gewoon mijn dromen blijven volgen, ook al zie ik daar niet meteen resultaten van in deze 3D wereld.

“If you can imagine it, you can have it.”

Dankjewel lieve kikkers om mij hier tot 3 keer toe aan te herinneren.

En zo werkt het … een dier kruist jouw pad op een onverwachts moment … en het vraagt dat je even stil staat bij het ‘waarom’ van het gebeuren. En weet je, ik kan jou daarbij helpen!

Ik kan een brug vormen tussen jou en jouw dier, zodat jij de nodige boodschappen en inzichten kan ontvangen.

Kijk snel hier hoe ik jullie beiden vooruit kan helpen.

Liefs,

Sarah 💓

PS: ik heb er altijd al van gehouden om mensen en dieren te helpen, dus graag zou ik ook jou willen ondersteunen. Ik wil jou tonen dat door je open te stellen en ‘out of the box’ te denken, je zoveel meer kan bereiken in je leven dan je zelf denkt te kunnen verwezenlijken. Je bent niet alleen!